MONGOLIA. NAADAM – WYŚCIGI KONNE
Wyścigi konne to jeden z trzech męskich sportów i jedna z czterech konkurencji Naadam – święta i zawodów sportowych odbywających się w Mongolii każdego lata. Poniżej znajdziecie dziesięć najciekawszych faktów dotyczących wyścigów konnych w Mongolii i zdjęcia, które zrobiłam podczas zawodów Naadam w Kharhorin.
- Wyścigi konne odbywające się w trakcie Naadam podzielone są na kategorie wiekowe. Pod uwagę brany jest wiek koni, a nie dżokejów. W odrębnych biegach ścigają się więc roczne źrebaki, w odrębnych konie dwu, trzy, cztero, pięcio i sześcioletnie.
- Konie dosiadane są przez dzieci – dużo lżejsze od dorosłych dżokejów. W lokalnych Naadam startują już czterolatkowie. W Ułan Bator, i innych większych miastach, do zawodów dopuszcza się dzieci powyżej siódmego roku życia.
- Przed rozpoczęciem wyścigu sędziowie sprawdzają wiek koni oglądając ich zęby. W dużych miastach sprawdza się także przepisowy wiek dżokejów.
- Konie dosiadane są zarówno przez chłopców jak i dziewczynki. Nie istnieją kategorie dzielące dżokejów ze względu na wiek czy płeć.
- Mongolskie siodła zrobione są z drewna i rzadko kiedy posiadają miękkie pokrycie. Ponieważ Mongołowie nie anglezują podczas galopu, ale stoją w strzemionach, nie odczuwają dotkliwie twardości siodeł. Niektórzy mali zawodnicy startują w wyścigach jeżdżąc na oklep.
- Zanim zawodnicy udadzą się na start, wspólnie okrążają ovo – święty kopiec, albo samochód z państwową flagą, który później zaprowadzi ich na linię startu.
- Dystans, na jakim ścigają się konie, rośnie wraz z ich wiekiem. Najmłodsze zwierzęta pokonują trasę 15. kilometrów, najstarsze rywalizują na odcinku 35 kilometrów. Dla Mongołów ważniejsza od szybkości jest wytrzymałość koni. Tak długie dystanse to jedna z zasadniczych różnic między wyścigami koni w Europie i w Mongolii.
- Wyróżnienie zdobywa pięć pierwszych koni. Najszybszy rumak skrapiany jest ajrakiem (sfermentowanym kobylim mlekiem) i dekorowany niebieskimi wstążkami. On i kolejne dwa konie (a nie jeźdźcy) otrzymują także medale.
- Dżokeje i trenerzy zwycięskiej piątki również otrzymują nagrody: pierwszy o najwyższej, piąty najniższej wartości. Na niektórych zawodach wygrać można motocykl, telewizor, a nawet samochód, na innych gotówkę.
- Kiedy koń wyścigowy zdechnie, właściciel dekoruje jego czaszkę niebieską wstęgą i układa ją obok ovo – świętego kurhanu wotywnego.